EGE, 1 EYLUL'DE İLK KEZ KENDİ BAŞINA YURUDU...

ERKEK GİBİ ERKEK BEBEK Yüzü kimseye benzemiyor ve henüz şiş. Herkes tam bir erkek bebek görünümünde olduğunu söylüyor. Elleri ve ayakları şimdiden babası… Doğduğu andan itibaren kucaktan kucağa geziyor. İlk saatler hiç yatmadı denebilir. İlk alt değişimini Rüya abla, teyze, anneanne ve Ece eşliğinde yapınca korkuyor ve ağlamaya başlıyor. İçimden “…bırakın! Ağlatmayın onu dokunmayın ona, naaptınız, neden ağlattınız oğlumu” demek geliyor. Ama demiyorum. Ağlamak istiyorum, ağlamasın istiyorum. Beslenmeye çok hevesli, süt hemen geliyor ve o da hemen emmeyi başarıyor. İlk bir saat çok ağrım var. Sağ elim davul gibi… Patlayıp duvara yapışmasından korkuyorum. Ameliyat sancısı 1 saat sonra geçiyor ama 2 gün sürecek el ağrısı başlıyor. Refakatçim ablam. Gece çok uykum var, elim ağrıyor ve bebeğim yanımda yatıyor. Allahım bu küçük şey benim mi?